پیشگیری از سرطان

تقریبا همه ما در بین اطرافیانمان افرادی که سرطان دارند را دیدیم و چه بسا بسیاری از ما مرگ عزیزانمان از این بیماری را تجربه کردیم و آرزو می‌کردیم کاش می‌توانستیم از سرطان پیشگیری کنیم.

شاید فرزندی هستید که تحلیل رفتن و مرگ تدریجی پدر یا مادرتان را در جلوی چشمانتان دیدید و یا پدر و مادری که در آرزوی این هستید که فرزند دلبندتان یک روز بدون درد را سپری کند بسر می‌برید .

بسیار دردناک است و امیدوارم که هرگز چنین تجربه‌ای نداشته باشید و اگر دچار آن هستید به زودی از آن خلاص شوید.

آرزویی برای خودم و شما کردم که در وهله اول فقط یک حرف برای ابراز دردمندی باشد.

خب درست است چون همه ما انسان‌ها دارای عواطف هستیم و همین عاطفه ما را به همدردی وادار می‌کند ولی چقدر خوب بود که این همدردی‌ها، ثمره‌ای بیشتر از یک روحیه ساده داشت.

من می‌خواستم که چنین باشد به ۲ دلیل:

  • اول این‌که عزادار شدن عزیزانی را در زندگی‌ام دیدم و دلم نمی‌خواهد دوباره آن را تجربه کنم.
  • و دلیل دوم این است که دلم نمی‌خواهد خود به بیماری سرطان دچار شوم چون درد و رنج بیماران را از نزدیک دیدم. درد که به جان بیمار می‌افتد به علاوه دردی است که از بی‌خانمان شدن خانواده‌اش به علت تامین هزینه‌های درمان او، باید تحمل کند.

به همین علت سعی کردم که راهی برای سبک زندگی سالم پیدا کنم که احتمال بیماری را تا %۸۰ یا حتی ۹۰ % کاهش دهد.

شاید فکر کنید که امکان‌پذیر نباشد اما اگر به اطرافمان نگاه کنیم می‌توانیم افراد با سن بالا را ببینیم که در طول ۸۰ سال زندگی دچار بیماری‌های مزمن نشدند و در حال حاضر تنها مشکل آن‌ها کهولت سن است که گریزی از آن نیست اگر چه در سن بالا هم می‌توان کیفیت زندگی را در حد مناسب نگه‌داشت.

همه ما آرزو داریم که در پیری دچار بیماری‌های مزمن و یا از کارافتادگی نشویم ولی چطور می‌توانیم به این آرزو برسیم.

دوست من اجازه بده با تو رو راست باشم.

هیچ آرزویی، فقط با خواستن محقق نمی‌شود مگر اینکه کارهای لازم را انجام دهی و آرزوی سلامتی هم همین‌طور است.

اما چطور می‌توانیم سالم بمانیم و از بیماری مرگبار سرطان جلوگیری کنیم؟

در ابتدا باید ببینیم علت بیماری‌های سرطانی چیست؟

حضرت علی (ع) می‌فرمایند که منشاء تمام بیماریها از معده است.

یعنی از غذایی که می‌خوریم دچار بیماری می‌شویم. البته منظور از بیمار شدن افرادی هستند که در بدو تولد سالم هستند و دچار بیماری‌های مادرزادی و ژنتیکی نیستند.

خب مگر غذاها چکار میکنند؟

غذاها در بدن ما تبدیل به چربی می‌شوند و مقداری از این چربی‌ها انرژی روزانه ما را تامین می‌کنند و مابقی هم به عنوان ذخیره در سلول‌های چربی ذخیره می‌شوند. تا در مواقع نیاز بدن از آن‌ها استفاده کنند.

اما مواقع نیاز به چربی‌های ذخیره شده کدام است:

  • زمانی که بیمار شدیم بدن نیاز بیشتری به انرژی دارد.
  • زمانی که غذایی برای خوردن نداریم بدن از ذخایر استفاده می‌کند.
  • بدن برای ترمیم اعضای داخلی برای جلوگیری از بیماری به انرژی بیشتری نیاز دارد.

شاید فکر کنید که انرژی فقط برای حرکت کردن، فکر کردن، کنترل استرس و تنش‌های روزمره، رشد مو و جلوگیری از پوکی استخوان باشد. ولی باید بدانید که فعالیت‌های درون بدن ما بسیار فراتر از این‌ها است.

بدن ما به‌طور مداوم در معرض خطر سم‌های زیادی است که از طریق آب، هوا و غذا وارد بدن ما می‌شود.

مانند ذرات معلق هوا، آلودگی نیتراتی که در آب دریا وجود دارد و وارد بدن ماهی و آبزیانی که ما می‌خوریم می‌شود.

علاوه بر آن قند و شکر، مواد قندی که در انواع میوه‌ها و کربوهیدارت‌های وجود دارد، مواد نگهدارنده در کنسروها، انواع نوشیدنی‌ها، سیگار و قلیان و در وضعیت بدتر انواع مخدرها، بخش‌های سوخته غذا که ما ایرانی‌ها خیلی به آن‌ها علاقه‌مندیم نیز جز سموم محسوب می‌شوند.

این سم‌ها برخلاف سم‌هایی مانند نیش عقرب و مار و یا سیانور و خیلی از سم‌های دیگر فوری اثر نمی‌کنند بلکه در طولانی مدت می‌توانند مضر باشند.

سم هایی که از طریق آب و هوا و غذا وارد بدن ما می‌شوند چطور به بدن ما آسیب می‌زنند؟

این سم‌ها بعد از اینکه وارد بدن می‌شوند سیستم دفاعی بدن ما در زمانی که در حالت مصرف انرژی از چربی‌های ذخیره شده هست سم‌ها را جمع آوری می‌کند و بعد از بدن خارج می‌کند.

اگر به هر دلیلی بدن نتواند این سموم را دفع کند مجبور است در ابتدا برای پاکسازی خون آن‌ها را در سلول‌های چربی و اندام‌های داخلی ذخیره کند تا بعدا بتواند آن‌ها را دفع کند.

وضعیت زمانی بد می‌شود که بعدا هم بدن فرصت جمع‌آوری این سموم ذخیره شده در سلول‌ها را پیدا نکند زیرا این سموم جمع شده باعث ایجاد زخم‌ها و التهاب‌های داخلی سلول‌ها می‌شود. و این همان زمانی که ما احساس خستگی مداوم داریم و دردهای خفیفی داریم که نمی‌توانیم آنها را توصیف کنیم.

و اگر بدن انرژی لازم برای درمان این التهاب‌ها را تامین و یا آزاد نکند باعث مرگ سلول‌های آسیب دیده می‌شود و متاسفانه در این وضعیت بدن توانایی دفع سلول‌های مرده را هم ندارد بنابراین اندام‌های داخلی از سلول‌های مرده پر می‌شود و تعداد سلول‌های زنده و سالم کم می‌شود که باعث می‌شود اندام‌ها و بافت‌های داخلی بدن سفت شوند و انعطاف‌پذیری خود را از دست بدهند. خستگی شدید، احساس درد در اندام‌هایی مانند دست و پا ودیگر اندام های خارجی، از دست دادن کنترل اعصاب و بی‌حوصلگی مستمر از نشانه‌های آن است.

زمانی که سلول‌های سالم بدن کم می‌شود دیگر توانایی تغذیه به روش هوازی و دریافت اکسیژن کافی را ندارند و سلول‌ها احساس خطر می‌کنند در نتیجه سلول‌ها خود مختار می‌شوند و دیگر از مغز پیروی نمی‌کنند و در این حالت شروع به تکثیر بیش از حد می‌کنند و به این ترتیب غده‌های سرطانی در اندام‌های مختلف ایجاد می‌شوند.

در واقع می‌توان گفت تکثیر بی‌رویه سلول‌ها همان سرطان است.

اگر این روند مرگ سلول‌های داخلی و دفع سموم بدن به همین ترتیب بماند بیماری شدت پیدا می‌کند و بعد از مدتی بیمار می‌میرد.

متاسفانه شیمی درمانی‌ها و انواع درمان سرطان‌ها روند تشکیل سلول‌های سرطانی را درمان نمی‌کنند بلکه تمرکزش بر مهار کردن قدرت تکثیر سلول‌ها است.

به همین دلیل است که بعد از مدتی دوباره بدن دچار سرطان مجدد می‌شود و تا زمانی که بدن نتواند سموم را از بدن دفع کند این چرخه دوباره تکرار می‌شود.

چطور کاری کنیم که بدن سموم را دفع کند؟

دقت کنید زمانی بدن می‌تواند این سموم را جمع‌آوری کند که:

  • انرژی لازم را داشته باشد.
  • بتواند آن انرژی را مصرف کند.

خب شاید بگویید زمانی که غذا می‌خوریم این انرژی تامین می‌شود.

درست است که غذاها منبع تامین انرژی بدن ماست اما میزان و دوز مصرفی هر غذا تعیین کننده مصرف انرژی آن‌هاست.

شاید کمی گیج شده باشی اما نگران نباش در ادامه بیشتر توضیح می‌دهم.

مغز ما علائم حیاتی را از هورمون‌های بدن توسط سیستم اعصاب دریافت می‌کند.

مثلا زمانی که مواد قندی مصرف می‌کنیم هورمون انسولین در بدن ترشح می‌شود و از طریق سیگنال‌های اعصاب به مغز می‌رسد و مغز متوجه می‌شود که باید مواد غذایی را به چربی تبدیل کند و در سلول‌های چربی ذخیره کند.

پس از مدتی که ترشح هورمون انسولین قطع شد هورمون لیپتین ترشح می‌شود و سیگنال ارسال می‌کند که بدن آماده مصرف انرژی برای اعمال حیاتی است. و به این ترتیب مغز فرمان ذخیره سازی چربی را قطع می‌کند و به اندام‌ها فرمان مصرف انرژی را می‌دهد.

زمانی بدن در وضعیت سلامتی و تناسب اندام است که ترشح این هورمون‌ها در تعادل باشد.

از طرفی نوع غذاهای مختلف در ترشح میزان هورمون‌ها موثر هستند. مثلا هر چه بیشتر از مواد قندی استفاده کنیم بدن هورمون انسولین بیشتری ترشح می‌کند در نتیجه مغز فرمان ذخیره سازی چربی‌های بیشتری به بدن می‌دهد.

زمانی که بدن ما چربی ذخیره می‌کند دیگر فرصتی برای آزاد سازی آن ندارد و در نتیجه اعمال حیاتی غیر ضروری را به تعویق می‌اندازد اعمالی مانند جمع آوری سموم وارد شده به بدن. چون الان میزان آن‌ها زیاد نیست و می‌توان بعدا آن را انجام دهد.

و اگر شیوه غذایی اصلاح نشود بدن کم کم به هورمون‌هایی که بیش از حد ترشح می‌شود مقاوم می‌شود و همین موضوع باعث می‌شود که مغز سیگنال‌های اشتباهی دریافت کند و فرمان‌های نادرست بدهد.

تحقیقات نشان داده که مصرف بیش از حد مواد قندی و کربوهیدرات‌های قندی مضرترین ماده غذایی در بدن است که مسبب بیماری‌های دیابت، قلبی و عروقی و سرطان است.

کمی دقت کنیم متوجه می‌شویم موادی که بدن کمتر به آن‌ها نیاز دارد در طبیعت نیز کمتر است و ما انسان‌ها در تولید بیشتر آن‌ها دخیل هستیم مثلا نیشکر در طبیعت بسیار کم بوده و یا تولید کربوهیدرات‌ها محدود است به گونه‌ای که تا ۱۰۰ یا ۱۵۰ سال پیش مردم دنیا برای این‌که بتوانند مواد غذایی خود را تا برداشت سال بعد تامین کنند مجبور بودند خیلی حساب شده از نان و برنج و ذرت استفاده کنند. و در عوض بیشتر از محصولات لبنی تولید شده از حیوانات اهلی مانند شیر، پنیر، خامه، کره، ماست و یا از گوشت آن‌ها استفاده کنند.

تا ۱۵۰ سال پیش بیماری‌هایی مانند دیابت، سرطان و قلب و عروق بسیار کم بود. و درمان‌ها هم توسط تجویز مواد غذایی معمول و یا جوشانده مواد بود.

این‌که تغذیه بشر امروز درست است یا نه؟ هرم غذایی معرفی شده به ما بر چه اساسی تهیه شده است؟ موضوع مورد بررسی این مقاله نیست.

اما آنچه که می‌توان از نحوه تشکیل غده‌های سرطانی متوجه شد این است که اگر مصرف قند، شکر و کربوهیدرات‌های قندی را محدود کنیم می‌توانیم تا حدود زیادی از مبتلا شدن به سرطان جلوگیری کنیم.

دقت کنید چاقی و یا لاغری ظاهری تعیین کننده سلامتی شما نیست زیرا افرادی که استعداد چاقی ظاهری را ندارند اگر سبک زندگی سالم را رعایت نکنند به دلیل نداشتن سلول‌های چربی کافی، بدنشان چربی و سموم را در داخل احشام داخلی مانند کبد، اطراف قلب و کلیه ذخیره می‌کنند و زودتر از افرادی که چاقی ظاهری دارند به بیماری‌های مزمن مبتلا می‌شوند.

برای پیدا کردن سبک غذایی مناسب بدن خود و عزیزانتان هزینه کنید چون اگر این هزینه را نپردازید مجبورید هزینه های سنگین درمان را بپردازید و رنج دیدن درد و مرگ عزیزانتان را تجربه کنید.

امیدوارم که هرگز چنین نشود.

نویسنده : آناهیتا یعقوبی

برچسب ها: